Scintilla, image in the dark.

‘Scintilla’
Image in the dark.

Het leven kent vele podia en we willen toch op zijn minst op een van hen staan schitteren.
Momenteel is vrijwel alles en iedereen vierentwintig uur per dag bezig met presentatie en prestatie.
Alleen, onze schaduw holt vooruit en werpt de spiegel in de menigte.
Het spel heeft zo zijn eigen regels en laat vele gezichten zien. De meesten van ons zijn hier niet mee bekend.
De wereld rolt dan ook niet voor hun voeten, maar eerder over hen heen.
Chaos is eerder regel dan uitzondering en toch menen we te leven in een wereld van systeem een structuur.
Niets is minder waar, we baseren onze waarneming op de evaring van het grote geheel. Instinctief gaan de details op de grote hoop en onder het juk van onze persoonlijke conditionering geven we onze belevenissen een persoonlijke draai op basis van eigen kleur.
Het is dus een kwestie van perspectief, klaarheid, kennis en tijd.
Met name zelfkennis laat de spiegel tot het eigen innerlijk keren, waardoor de behoefte tot etaleren een stuk bescheidener wordt.
Toch ligt er veel meer verborgen dan waar licht ooit schijnen zal.