Welke Fasen Van Uit Je Comfort Zone Komen Zijn Er?

Van een naald in je arm naar een roze koek in je handen - hoe ga je om met weerstand?

Naast life en loopbaan coach ben ik ook trotse bloeddonor. Ik doe het altijd met veel liefde, maar eigenlijk ook met net zoveel tegenzin. Begrijp me niet verkeerd: ik ben niet bang van naalden. Ik vind ze gewoon allesbehalve fijn. Zolang ik niet zie dat er een naald in mijn arm wordt geprikt, is er vaak niets aan de hand. Maar... bloedprikken is een ander verhaal dan bloed doneren. Want bij dat laatste zit die vervelende naald er iets langer in dan tijdens bloedprikken bij de dokter. In het verleden is het dan ook wel eens fout gegaan. Niets ernstigs, ik werd gewoon flauw, en de donatie kon altijd gewoon doorgaan. Het duurde alleen wat langer voor ik me weer een beetje fief voelde erna. Toen ik de laatste keer lag te doneren, kwam weer die ene vraag voorbij: WAAROM? Als ik ergens zo tegenop zie, waarom doe ik het dan? Ik help gewoonweg graag mensen. En met de juiste motivatie is ook de weerstand die ik jegens die naald in mijn arm voel, te overwinnen. Wat kun je doen als je tegen weerstand aanloopt? Ten eerste moet je het herkennen. En erkennen: hey, ik doe iets wat bij mij intern wat losmaakt en niet op een positieve manier. Dan is het zaak je te bedenken wat je ermee wilt: is de weerstand gerechtvaardigd? Wil je echt niet meer? Of is het omdat je iets nieuws aan het uitproberen bent, of iets wat je eng vindt? Wat wil je liever: opgeven of doorgaan? Als je kiest voor doorgaan, zul je je weerstand moeten breken of omzeilen. Doorbreken is keihard zeggen: ik ga door, ongeacht hoe hard dat stemmetje in mijn hoofd aan het roepen is dat ik het niet moet doen: ik probeer het lekker toch! Omzeilen is in je bloeddonorstoel liggen en paniek voelen opkomen. En in plaats van daar in mee te gaan, keihard je favoriete muziek opzetten. Met andere woorden: zoek afleiding. En tot slot, niet geheel onbelangrijk: beloon jezelf. Waardeer jezelf voor het uitproberen van iets nieuws. Voor het toch doen van iets dat je eigenlijk heel eng vindt. Voor het doorzetten terwijl je wilde opgeven. Bij Sanquin komt dat die beloning voor mij vaak in de vorm van een roze koek. Een klein extraatje. Want de echte beloning ligt in de dankbaarheid van de ontvangers van het bloed. Telkens als ik me afvraag waarom ik het eigenlijk doe, geeft die dankbaarheid me extra kracht, moed en durf om de volgende keer toch gewoon weer in die stoel te gaan liggen met een vervelende naald in mijn arm. Met mijn favoriete muziek in mijn oren en een roze koek in het vooruitzicht, voel ik me dan stiekem toch best wel stoer. Meer weten over mij? Kijk op www.spijkerscoaching.nl. Daar lees je ook als eerste mijn laatste nieuwe blogberichten! Meer weten over bloed doneren? Kijk dan op www.sanquin.nl en wie weet kom je mij tegen bij het doneren!